Stilte voor de storm!

Zondag (18 mei) zijn we met Freddy mee geweest naar de kerk die in een van de klaslokalen van onze hostvader gegeven werd. De dienst was lastig te volgen door het Twi en het Engels waarin het niet goed hoorbaar vertaalt werd. Het proberen te luisteren werd nog bemoeilijkt doordat er in de twee klaslokalen naast ons ook een kerkdienst gaande was. En deze diensten gingen er natuurlijk ook op zijn Ghanees aan toe: met erg veel muziek, luid predikken en muziek. Echt als niet tegen kabaal kan moet je niet naar Ghana gaan! Maar we hebben er weer een ervaring bij!
Omdat Tys even lekker wilde afkoelen gingen we even naar het zwembad bij een hotel in de buurt. Helaas mocht ik nog niet zwemmen van dokter Freddy!
's Avonds heb ik lekker wat lesmateriaal gemaakt voor het klasje van Madame Martha: de klas waar ik ook les geef.

Maandag (19 mei) voel ik me niet helemaal top, maar besluit toch even naar het weeshuis te gaan: oa omdat we wat spullen mee nemen die we van het weekend gekocht hadden. Ze zijn erg bij met de dingen die we aangeschaft hebben. We hebben aan de leraren gevraagd of ze de kinderen er op willen wijzen om ook de aangeschafte prullenbakken te gaan gebruiken: dit in de hoop dat het wat schoner wordt en de hoeveelheid vliegen in het weeshuis wat zal afnemen! Gelukkig zijn hun ook enthousiast..... :-)
Omdat ik toch niet helemaal fit ben besluit i toch naar huis te gaan. Onderweg nog even met Tys, Ajoko en Lydia naar het ziekenhuis voor het laten behandelen van wonden en te laten testen op malaria. Dat laatste is echt veel voorkomend onder de kinderen. In het ziekenhuis blijkt hij koorts te hebben en besluiten hem te behandelen voor malaria. Dit terwijl de bloeduitslag morgen pas bekent is. Ze nemen hier het zekere voor het onzekere wat dat betreft. Omdat we veel moeten wachten vallen de kinderen bij me in slaap in de wachtkamer.
Daarna naar huis en heb een gat in de dag geslapen, waar ik erg van opgeknapt ben.

Dinsdag en woensdag moet ik thuis blijven van dokter Freddy. Hij geeft aan dat ik mijn been rust moet geven omdat ik ander van het weekend niet kan reizen. Ze zijn wel een beetje overbezorgt, maar volg zijn advies toch maar op. Ik heb me gelukkig wel nuttig kunnen maken met het maken van lesmateriaal om de jongste kinderen te leren rekenen.
Woendagmiddag gaan we even naar het strand van Krokrobite. Ik kan eindelijk ook even een duik nemen en laat het zoute zeewater zijn werk doen! Krokrobite is een erg mooi strand bij ons in de buurt, waar je je echt een beetje in een bounty reclame waant! Palmbomen, visserbootjes, een woeste zee, houten huisjes aan het strand waar mensen wonen en tevens een winkeltje runnen. De vissers zijn bezig met het maken van hun boten en netten. Echt prachtig om te zien!

Donderdag (22mei) ga ik weer lekker aan het werk! Het gaat goed met mijn been en heb weer zin om actief te zijn. We hebben vorige week een radio gekocht voor het weeshuis, omdat de kinderen erg van muziek en dansen houden maar niets hebben om naar te luisteren. We nemen de radio en wat gekochte cassettes mee.
Eerst ga ik de jongste kinderen les geven in het leren van de getallen. Daarna leer ik de hele klas het liedje 'hoofd, schouders, knieen, teen' in het Engels. De kinderen hebben er erg veel lol in, vooral wanneer ze het liedje zo hard mogelijk moeten zingen! Daarna nog ee paar keer 'If you're happy and you now it'. Daarna halen Tys en ik de radio er bijna en hebben een klein feestje, waarbij alle kinderen dansen op de tophit van het moment ' African Money' (misschien ookwel te downloaden in Nederland). De kinderen en leraren genieten erg van de muziek! Daarna is het weer tijd om naar de klassen terug te gaan. 's Middags gaan we op jacht naar zeil voor de jongens en meidenkamer en voor in een algemene ruimte. Nu is daar gewoon een kale vloer die erg vies is. In Accra vinden we een mooie rol en gaan met allebei een kant van de rol op onze schouder door Accra heen. Veel mensen willen ons helpen op straat en lachen zich rot als die twee oburni's zeggen dat ze het wel kunnen handelen!

Vrijdag (23 mei) weer vroeg op om naar het weeshuis te gaan. 's Ochtends eerst wat lesjes doen en daarna is het pauze voor de kinderen. We hebben Jollow Jus (vitamine drinken) en koekjes voor de kinderen mee genomen en delen dit uit. 's Middags hebben de kinderen sport op een veldje in de buurt. Dit komt mooi uit van de ' carpenter' komt om te kijken wat hij voor ons kan betekenen. We bestellen bij hem een aantal kasten voor in de klaslokalen, slaapkamers,de keuken en de kantoren. Ook gaat hij de stukken bedden en schoolbanken repareren. Dit is allemaal hard nodig omdat alles echt op is of niet aanwezig is. Madame Rose (auntie) is hier erg blij mee en geeft ons met Madame Marthe een beetje de vrije hand hierin.
's Middags vertrekken we met de trotro naar Cape Coast om daar in het weekens een aantal touristische dingen te doen.

Zaterdag (24 mei) gaan we er wederom vroeg uit want we gaan naar Kakum National Park om daar op 40 meter hoogte tussen de boomtoppen van het tropisch regenwoud op een touwbrug te lopen. Ik moet zeggen dat ik hier geen held in ben, maar zolang ik niet naar beneden keek ging alles goed!
Op de terugweg zijn we gestopt bij een hotel die een krokodillen vijver hebben. Na zelf wat gegeten te hebben is het tijd om de krokodillen te voeren! Met een stuk kip op een stokje gaan we er naar toe. Omdat een man van het hotel met de krokodil en het vlees speelt hebben wij de mogelijkheid om het diet te aaien! Whawha!!!! Erg gaaf!!!!
's Middags bezoeken we in Cape Coast het voormalige slavenfort, wat oa in handen is geweest van de Nederlanders en de Britten. Het is echt om kippenvel van te krijgen als je ziet hoe die mensen daar behandeld werden. Echt totaal mens onwaardig: in een ruimte met een straaltje zonlicht en frisse lucht, zonder voldoende eten en drinken opgesloten zitten in een ruimte waar ook iederen zijn behoefte doet en lijken gerust een lange periode tussen de levende bleven liggen, voordat ze in de zee gedumpt werden.
Kortom we hebben veel cultuur en natuur gesnoven!

Vandaag (zondag 25 mei: de verjaardag van mijn grote broer), gingen we er vroeg uit om weer terug naar Kasoa te gaan. We zijn 's middags namelijk uitgenodigd bij een Ghanese vriend. Zijn vader is een jaar geleden overleden en ter ere daarvan geven te een receptie/ feest. Het was een groot feest met z'n 200 mensen buiten in een tuin, met muziek, drank en eten. Echt bijzonder hoe mensen hier herdacht worden!
Nu nog even wat foto's plaatsen en dan weer op naar Kasoa.
Dit was qua werk een rustig weekje: stilte voor de storm! Want ik wil volgende week nu echt een keer lekker iedere dag aan de slag!